در جستجوی سیارات فراخورشیدی در منظومه آلفا قنطورس

در جستجوی سیارات فراخورشیدی در منظومه آلفا قنطورس

رصدخانۀ جنوبی اروپا(ESO) در جستجوی سیارات فراخورشیدی در منظومه آلفا قنطورس به پروژه ی گروه بی آی (Breakthrough Initiatives) پیوست.

این عکس، نزدیک ترین منظومه ستاره ای به خورشید، یعنی جفت ستاره درخشان سیستم آلفا قنطورس به نام A و B و همسایه دور و کم نورش بنام پروکسیما قنطورس را نشان می دهد.

این عکس، نزدیک ترین منظومه ستاره ای به خورشید، یعنی جفت ستاره درخشان سیستم آلفا قنطورس به نام A و B و همسایه دور و کم نورش بنام پروکسیما قنطورس را نشان می دهد.

به گزار ش بیگ بنگ، رصدخانه اروپای جنوبی توافق نامه ای را به منظور همگام سازی تجهیزات تلسکوپ های بسیار بزرگش با پروژه ی گروه بی آی امضا کرد. این توافق نامه جهت ِ یافتن سیارات فراخورشیدی در منظومه آلفا قنطورس جاری شد. این توافق، بودجه تصویرسازی VLT و طیف سنجی دستگاه های تابش فروسرخ میانی(VISIR) را به منظور افزایش چشمگیر توانایی اش در جستجوی سیارات فراخورشیدی در آلفا قنطورس تأمین می کند.

همچنین این توافق برای یافتن زمان مناسب برای رصد با تلسکوپ ارائه شده تا یک برنامه تحقیقاتی دقیق در سال ۲۰۱۹ انجام شود. کشف جدید در مورد جرم سیاره پروکسیما بی که اندازه زمین است، انگیزه بیشتری برای انجام این تحقیق بخشیده است. دانستن این که نزدیک ترین سیاره فراخورشیدی کجاست موضوع مورد علاقه پروژه استارشات است که قصد دارد نانوفضاپیمایی را راه اندازی و به سوی سیستم آلفا قنطورس پرتاب کند.

1044663600

به دلیل درخشندگی زیاد ستاره این منظومه، کشف یک سیاره فراخورشیدی قابل سکونت چالش بسیار بزرگی است که این مسئله ما را ترغیب می کند که به دنبال سیارات فراخورشیدی نسبتاٌ کم نورتر باشیم. یک راه برای ساده تر کردن این قضیه، مشاهده محدوده طول موج پرتو فروسرخ میانی است، یعنی جایی که تابش گرمایی یک سیاره فراخورشیدی در حال چرخش باعث می شود میزان اختلاف روشنایی بین خود و ستاره میزبانش به مقدار زیادی کاهش پیدا کند. اما حتی در محدوده تابش فروسرخ میانی، ستاره میلیون ها برابر پر نورتر از سیاراتی است که شناسایی می شوند که این موضوع نیازمند یک روش مخصوص برای کاهش نور خیره کننده ستاره است.

دستگاه های فروسرخ میانی موجود(VISIR) اگر به حدی ارتقا پیدا کنند می توانند با استفاده از اپتیک سازگار، کیفیت تصاویرشان را تا حد زیادی بهبود بخشند. این کار با  تکنیکی به نام کروناگرافی به منظور کاهش پرتو ستاره ای و در نتیجه تشخیص سیگنال های سیارات ِ شبیه زمین انجام می شود. پروژه استارشات هزینه بخش بزرگی از فناوری های لازم و سیر پیشرفت چنین آزمایشی را تأمین خواهد کرد و رصدخانه جنوبی اروپا فرصت و قابلیت مشاهدات را ارائه می دهد.

نویسنده مطلب: حسام مکریان

حسام مکریان

پاسخ دهید

1 نظر

محمدمهدی صفری  ۱۳۹۹/۰۲/۳۰ - ۱۴:۳۷:۴۰

خیلی جالب بود . ممنونم از مطالب مفیدِتان